هر زمان حكومت قانون برقرارباشد، شهروندان از امنيت،  جانى، مالى و اجتماعى برخوردارند.

نمونه كامل حكومت قانون ، دولت-ملت، به گواه تاريخ معاصر،دوران پادشاهىِ پادشاهان پهلوى بود.

امروز ١١ ارديبهشت روز جهانى كارگر است و بدين منظور، نگاهى ويژه به قوانين كار و تأمين اجتماعى در زمان شاهنشاهى اعليحضرت محمد رضاشاه پهلوى خواهيم داشت. 

‎ درتاريخ بهمن ۱۳۴۱ در چهارچوب انقلاب شاه  و مردم شش اصل به تصویب مردم ایران رسید که اصل چهارم آن سهیم کردن کارگران در سود خالص کارخانه‌های صنعتی و تولیدی بود. سهیم کردن کارگران در سود کارخانه‌ها یکی از فرم‌های دستمزد است که در آن کارگران و کارمندان یک کارخانه یا واحد تولیدی علاوه بر دستمزد و یا حقوق ماهیانه اشان سهمی از سود سالیانه آن واحد یا کارخانه می‌برند. برپایه این اصل، کارگران و کارفرمایان به وسیله سندیکاهای خود، و بر پایه قراردادهای جمعی کارگران، بدون دخالت دولت در سود خالص واحدهای صنعتی شریک می‌شوند. در سال ۱۳۵۶ پانصد و سی هزار (۵۳۰۰۰۰) کارگر بخش خصوصی و دولتی توانستند سودی برابر با دوازده میلیارد ریال به دست بیاورند که برای هر یک به معنای یک تا دو ماه دستمزد اضافه آنان بود.

‎فروش سهام به کارگران واحدهای بزرگ صنعتی در چهارچوب منشور انقلاب شاه و مردم در دوره نخست شش اصل انقلاب در ۶ بهمن ۱۳۴۱ به تصویب ملت ایران رسید و به تدریج اصل‌های دیگری به اقتضای شرایط اقتصادی و اجتماعی بدان افزوده شد. اصل سیزدهم انقلاب شاه و ملت فروش سهام به کارگران واحدهای بزرگ صنعتی، سر آغازی برای مالکیت تدریجی کارگران ایرانی در واحدهای صنعتی و تولیدی شد. 

‎

سهام کارگران سهامی واحدی تولیدی یا کارخانه‌ای است که کارگران و کارمندان آن واحد می‌توانند با بهای پایین تر آن را خریداری کنند. .

‎در سیر این پیشرفت‌ها بانک رفاه کارگران با دادن وام با بهره چهار در صد به کارگران در ایجاد تعاونی‌ها کمک می‌نماید. آمار نشان می‌دهد که با چندین میلیاردهایی که در این زمینه پرداخت شد کارگران توانستند منزل بخرند یا منزل هایشان را تعمیر کنند و بر روی هم رفته از وسایل رفاهی بیشتر بهره ببرند. 

‎دو اصل چهارم انقلاب شاه و مردم یعنی سهیم کردن کارگران در سود کارگاه‌های صنعتی و تولیدی و اصل سیزدهم گسترش مالکیت واحدهای صنعتی و تولیدی هركدام بنوبه خود توانسته بودند نقش بزرگى در بالابردن كيفيت زندگى كارگران ايفا كنند.

و نيز اصل هفدهم انقلاب شاه و ملت که بر پایه بیمه همگانی و تامین دوره بازنشستگی برای همه مردم ایران به ویژه روستاییان ایران بود.

بیمه‌های اجتماعی و سازمان‌های تعاونی دو پایه اساسی برای برآوردن نیازمندی‌های ملت هدف گذارى شده بود . هدف اصل هفدهم انقلاب شاه و مردم این بود که هر ایرانی در همه دوره‌های زندگی خود زیر پوشش بیمه‌های اجتماعی باشد و در درازای زندگی خود تامین باشد و هیچگاه نیازمند نگردد.

‎بر اساس آمار در مدت زمان  پانزده سال انقلاب شاه و ملت ، شمار بیمه شدگان رشد چشمگيرى داشته است.

پس از بهمن ٢٥٣٧( ١٣٥٧ خورشيدى) ، شوربختانه اين فرصت از دولت-ملت ايران گرفته شد تا مسيرى را كه در جهت فقر/محروميت زدايى  آغاز شده بود به سرانجام برسد. 

در نتيجه ٤٧ سال حاكميتِ ناكارآمد و ضدايرانىِ جمهورى ولايت فقيه اسلامى، كارگران ايرانى فاقد سنديكاهاى مستقل بوده و تمام حركت ها و فعاليتهاى صنفى آنها  ازجانب حكومت سياسى تلقى شده و بجاى رفاه و حقوقِ برحقى كه شايسته ى آن ميباشند، سهم كارگرِ آگاه همچون ديگر اصناف در زندان و بالاى چوبه دار شده است.