جمهوری اسلامی، پس از ۴۵ سال، به رژیمی تبدیل شده که مشروعیت مردمی‌اش را از دست داده و بیشتر بر پایه سرکوب، کنترل اطلاعات، و تفرقه‌افکنی حکومت می‌کند. بنابراین، رمز پیروزی مردم در همبستگی، همیاری، و سازمان‌یافتگی است.

۱. آگاهی و روشنگری فراگیر (پایهٔ همکاری):
• شکستن انحصار رسانه‌ای ج.ا: از طریق رادیوهای مستقل، رسانه‌های اجتماعی، شبکه‌های شخصی
• افزایش سواد سیاسی و تاریخی مردم: نشان دادن اینکه جمهوری اسلامی نه تنها اسلامی نیست، بلکه ضدایران، ضدآزادی و ضدعدالت است
• روشن‌کردن نقش اقشار مختلف: مردم باید بدانند که زن، کارگر، دانشجو، بازاری، معلم، اقلیت‌ها، کشاورز همه منافع مشترک دارند

۲. تقویت همبستگی ملی فراتر از تفاوت‌ها:

ج.ا بر طایفه‌گرایی، قوم‌گرایی، تفرقه‌افکنی مذهبی و جناحی تکیه دارد. در مقابل، مردم باید:
• بر هویت ملی ایرانی (نه دینی یا جناحی) تأکید کنند
• از تبعیض‌زدایی حمایت کنند: همه اقوام، زنان، اقلیت‌های مذهبی باید خود را در آینده ایران شریک ببینند
• به دیگران گوش دهند، نه فقط شعار دهند

۳. همیاری عملی در سطح محلی و شبکه‌ای:
• تشکیل هسته‌های مقاومت مدنی در محله‌ها (پنهان، کوچک، اما هماهنگ)
• شبکه‌سازی میان معترضان، هنرمندان، معلمان، پزشکان و دانشجویان
• کمک مالی، لجستیکی و روحی به زندانیان سیاسی، خانواده شهدا، و اعتصابیون
• سازمان‌دهی اعتصابات هماهنگ (کلیدی‌ترین ابزار نافرمانی مدنی)

۴. نافرمانی مدنی سازمان‌یافته:
• نپرداختن مالیات، قبض، یا مشارکت در انتخابات فرمایشی
• تحریم اقتصادی نهادهای وابسته به سپاه و بیت
• اعتصابات سراسری در آموزش، صنعت، حمل‌ونقل، بهداشت
• انتشار گسترده نمادهای مقاومت (شعار، تصویر، هنر خیابانی، موسیقی مقاومت)

۵. حمایت از اپوزیسیون ملی و آلترناتیو آینده‌دار( پشتیبانی پیروی از رهبری رضا شاه دوم که محبوب اکثریت جامعه ی ایرانی است):
• پرهیز از تفرقه میان گروه‌های اپوزیسیون
• پشتیبانی از چهره‌ها یا نهادهایی که بتوانند نماینده یک گذار مسالمت‌آمیز و ملی باشند
• درخواست از جامعه جهانی برای شناسایی صدای مردم نه حکومت

۶. امیدآفرینی و حفظ روحیه‌ی جمعی:
• جمهوری اسلامی بر ناامیدی، خستگی و پراکندگی مردم تکیه دارد
• مردم باید بدانند که مبارزه ممکن است طولانی باشد، ولی آینده روشن است
• فرهنگ پیروزی باید جایگزین فرهنگ قربانی شود

مردم ایران، تنها زمانی می‌توانند بر ج.ا فائق آیند که همبستگی واقعی، اعتماد متقابل، سازمان‌یافتگی، و هدف مشترک را پایهٔ کار خود قرار دهند. دشمن مشترک قوی است، اما اراده ملت، اگر متحد باشد، شکست‌ناپذیر است. ملت ایران بارها نشان داده اند که در مقابل سرکوبها با هم‌متحد هستند و بارها ضد تفرقه شعار داده اند .
هنوز شعارهایی چون از زاهدان تا کردستان ، طنینش در ذهنمان باقی است .