مذاکرات پنهانی دولت پیشین آمریکا با جمهوری اسلامی و حال دولت ترامپ هرگز به نفع ملت ایران نبود؛ بلکه تنها برای رژیم وقت خرید و به بقای آن کمک کرد. این روند، که برای اسرائیل – کشوری که به‌شدت با تهدیدات جمهوری اسلامی مواجه است – بسیار خطرناک بود، نشانه‌ای دیگر از سیاست‌های دوگانه جهانی در قبال ایران و منطقه است.

بیش از چهار دهه است که جمهوری اسلامی با سرکوب، اعدام، تبعید و تهی‌سازی جامعه از نخبگان، ملتی سرافراز را به توده‌ای خسته، محتاط و گاه بی‌تفاوت تبدیل کرده است؛ مردمی که گاهی نه‌تنها از اعتراض، که حتی از امید به تغییر نیز دور مانده‌اند. اما در کنار این وضعیت، مبارزان اندیشمند و فداکاری همواره پرچم ایران را برافراشته نگاه داشته‌اند – چه در میدان عمل، چه در سنگر اندیشه. اکنون تلاش آنان معطوف به آگاه‌سازی و فعال‌سازی همان بخش خاموش، خاکستری و سرخورده‌ی جامعه است که می‌تواند نقشی کلیدی در آینده کشور ایفا کند.

در جنگ ایران و عراق، حتی مخالفان رژیم نیز به‌دلیل عشق به میهن به میدان رفتند – جنگی که نهایتاً نه به سود ملت، بلکه به سود حکومت تمام شد. امروز، زمانی است که کشور اسرائیل، شاید برای نخستین بار، در حال ادای دینی تاریخی به ملت ایران است – با هدف قرار دادن چهره‌های کلیدی ماشین سرکوب جمهوری اسلامی؛ سردارانی که نامشان با خون هزاران جوان ایرانی گره خورده است.

ملت ایران باید بداند که در دنیای امروز، نه ایران و نه اسرائیل دوستان پرشماری در غرب ندارند. پروپاگاندای رسانه‌ای عمدتاً نام «ایران» را می‌برد، نه جمهوری اسلامی، و این وظیفه‌ی ماست که تصویر واقعی کشورمان و مرزبندی با رژیم را به دنیا نشان دهیم. ایران و اسرائیل – با اشتراکات تاریخی، فرهنگی و حتی نژادی – بیش از هر زمان دیگری باید به درک متقابل و همراهی استراتژیک برسند.

اکنون لحظه تصمیم‌گیری است: آیا می‌خواهیم ایران را از سلطه‌ی ظلم‌ضحاکان جمهوری اسلامی نجات دهیم یا خیر؟

اگر پاسخ‌مان آری است، نخستین وظیفه‌ ما آزادسازی زندانیان سیاسی است؛ انسان‌هایی که مانند مجاهد کورکور، تنها به جرم آرمان‌خواهی به کام مرگ فرستاده می‌شوند. این گام انسانی و اولیه می‌تواند نشانه‌ای باشد برای جلب اعتماد نیروهای نظامی وطن، که اگر پشتوانه‌ی مردم را ببینند، در کنار آن‌ها خواهند ایستاد.

راه آزادی ایران از هم‌اکنون آغاز می‌شود – با اتحاد، خرد، و عمل